ویژگی های روغن موتورهای بنزینی در سطوح مختلف کیفی بر اساس طبقه بندی API

درجدول زیر، مشخصات روغن موتورهای خودروهای بنزینی براساس استاندارد کیفی API نمایش داده شده است، همانطور که مشاهده می نمایید تعداد زیادی از این سطوح کیفی از نظر موسسه API از رده خارج هستند و بایستی در راستای کمک به محیط زیست و همچنین کاهش آسیب به قطعات موتور، از تولید و مصرف آنها ممانعت بعمل آید.در مباحث آینده تلاش خواهیم نمود لیست و اسامی محصولات از رده خارج بر اساس جدول API  را خدمت مخاطبین گرامی اعلام نماییم.

سطح کیفیتبازه زمانیمشخصات کیفی
SAقدیمترین سطح کیفیت API «منسوخ شده است»فقط روغن پایه است. مواد افزودنی ندارد و یا اینکه حاوی کمی ماده افزودنی پایین آورنده نقطه ریزش و مواد ضد کف است.
SBدر سال ۱۹۳۰ معرفی شده است «منسوخ شده است»دارای حداقل مواد افزودنی است. این روغن ها حاوی مقدار کمی ماده ضد اکسیداسیون و ضد سایش هستند. در حال حاضر از این روغن ها استفاده نمی شود مگر این که توسط شرکت سازنده موتور توصیه شود.
SCطبق نظریه سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۱۹۶۷ـ ۱۹۶۴» مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»حاوی مواد افزودنی ضد خوردگی و ضد ساییدگی و همین طور کمی ماده افزودنی پاک کننده جهت کنترل رسوبات حاصل از کار موتور در درجه حرارت های بالا و پایین هستند.
SDطبق نظر سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های« ۱۹۷۱ـ ۱۹۶۸ » مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»شبیه به روغن SC است. مواد افزودنی آن کمی بیشتر و حاوی مقادیر کمی ماده افزودنی ضدزنگ است.
SEطبق نظر سازندگان خودرو براس استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۱۹۷۹ـ ۱۹۷۲» مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»مانند SC و SD است ولی خواص پاک کنندگی، پایداری در برابر اکسید شدن، خوردگی و زنگ زدگی بیشتری نسبت به آن ها دارد و می توان از آن به جای روغن های SC وsd استفاده کرد.
SFطبق نظر سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۱۹۸۸ـ ۱۹۸۰» مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»مانند روغن SE است ولی خاصیت پایداری در برابر اکسیدشدن و خواص ضد سایش بهتری نسبت به SE دارد.
SGطبق نظر سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۱۹۹۳ـ۱۹۸۹» مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»نسبت به روغن های سطوح قبلی از تشکیل رسوب بهتر جلوگیری می کند و خواص ضد سایش و ضد اکسیداسیون بهتری دارد و چون حاوی مواد افزودنی روغن SF است می توان به جای روغن SF نیز از آن استفاده کرد.
SHطبق نظر سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۱۹۹۶ـ ۱۹۹۴» مناسب است و در حال حاضر «منسوخ شده است»حاوی مواد افزودنی روغن SG است. خواص ضد اکسایش، ضدخوردگی و ضد زنگ دارد. این روغن توسط انجمن تولید کنندگان مواد شیمیایی (CMA) (Chemical Manufacturers Association ) جهت رعایت مسائل زیست محیطی آزمایش شده است.
SJطبق نظریه سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۲۰۰۱ـ ۱۹۹۷» مناسب است و در حال حاضر به میزان کمتری توصیه میشود.حاوی کلیه مواد افزودنی مناسب برای یک روغن موتور است، این روغن توسط انجمن شیمی (ACC)(Americn Chemistry Council) آزمایش شده است و از سطح کیفی بالایی برخوردار است.
SLطبق نظریه سازندگان خودرو برای استفاده در موتورهای بنزینی سال های «۲۰۰۵ـ ۲۰۰۲» مناسب است و در حال حاضر«مورد استفاده قرار می گیرد»مانندSJ حاوی کلیه مواد افزودنی مناسب برای روغن موتور است. سطح کیفی بالاتری از SJ دارد و می توان جاهایی که استفاده از SJ و سطوح پایین تر توصیه شده از آن استفاده کرد. این روغن  از نظر مسائل زیست محیطی در وضعیت مطلوبی قرار دارد.
SMبرای استفاده در جدیدترین موتورهای بنزینی سال ۲۰۰۵ و ما قبل آن توصیه شده است. در حال حاضر«مورد استفاده قرار می گیرد»مانند روغن SL حاوی کاملترین بسته مواد افزودنی است. جدیدترین سطح کیفی اعلام شده توسط API است که در حال حاضر در بسیاری از کشورها کاربرد عمومی پیدا نکرده است. چون حاوی کلیه مواد افزودنی سطوح SL وSJ است می توان جاهایی که استفاده از SL و SJ توصیه شده از آن استفاده کرد.
SN

 

در اکتبر سال ۲۰۱۰ و برای مصرف در خودروهای تولیدی سال ۲۰۱۱وقبل از آن ابداع شده است.جدیدترین سطح کیفی روغن موتورهاست که بایستی مشخصه GF-5 را داشته باشد.

صفحه بعدی


با گریس بیشتر آشنا شویم  : گريس مخلوطي ژلاتيني(نيمه مايع تا جامد) است كه از تركيب سيال روانكار و ماده قوام دهنده به همراه مواد افزودني خاص حاصل مي شود. اولين گريس ها در زمان مصر باستان و از مخلوط روغن زيتون و آهك ساخته شده كه براي روانكاري محور چرخهاي ارابه هاي چوبي كاربرد داشته است. امروزه نيز گريسهاي با مواد افزودني متنوع براي صنايع توليد مي شود كه برخي از آنها تحمل دمائي تا ۱۱۰۰ درجه سانتيگراد را دارا هستند. گريسها بر اساس نوع روغن پايه و نوع ماده سفت كننده دسته بندي مي شوند.براي توليد گريس نيز همانند بسياري از روغنها‌، ميتوان از انواع روغنهاي پايه معدني، سينتتيك و گياهي بهره برد.گريس ها نيز همانند روغن از نظر قوام و سفتي با درجات NLGI  مشخص مي شوند.

 

NLGI مخفف انجمن ملي گريس هاي روانكار (آمريكا) مي باشد كه درجه بندي گريس ها بر مبناي قوام آنها را انجام داده است. اين انجمن گريس ها را به ۹ درجه از ۰۰۰ تا ۶ تقسيم بندي نموده است. درجه NLGI 000 از نظر حالت فيزيكي كاملاً مايع و درجه NLGI 6 كاملاً سفت است. درجه بندي NLGI بر مبناي آزمون نفوذپذيري انجام شده است.

 

وظایفی که یک گریس به عنوان روانکار انجام می دهد، با وظایفی که روغن انجام می دهد تقریبا مشابه است و آنچه که باعث جایگزینی گریس بجای روغن می شود نوع کاربرد آن است.

در برخی از قطعات مانند یاتاقان های چرخ که امکان روانکاری توسط روغن وجود ندارد، نیاز به روانکاری است که بتواند در محل روانکاری باقی مانده و وظایف مورد نظر را انجام دهد. در چنین شرایطی استفاده از گریس تنها راه چاره است که بر اساس نوع کارکرد و تجهیز و قطعه ، گریسی با ساختار مخصوص آن شرایط انتخاب می گردد.

 

آنچه که می توان مزایای گریس نسبت به روغن معرفی کرد موارد زیر هستند:

۱-   خصوصیات شیمی فیزیکی مناسب برای کاربردهای خاص.

۲-   آب بندی و جلوگیری از نفوذ ذرات و آلودگی ها.

۳-   حفظ خواص در برابر نفوذ آلودگی ها در زمان کارکرد.

۴-   مقاومت در برابر چکه کردن از محل روانکاری.

گریس ها با داشتن چنین خواصی می توانند در شرایط کاری ویژه وظایف یک روانکار را که به شرح زیر است انجام دهند:

۱-   کاهش سایش و اصطکاک.

۲-   جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی.

۳-   امکان حرکت قطعات در دمای پایین.

۴-   سازگاری با آب بندها.

به این ترتیب گریس ها گروه خاصی از روانکارها هستند که می توان در شرایط ویژه روانکاری نیازهای صنعت را برطرف کنند و ما را از طراحی پیچیده و پرهزینه نجات دهند.

گریس ها بر اساس پایه صابونی (ماده قوام دهنده) می توانند تنوع بسیار زیادی داشته باشند .

سه دسته اصلی و پر مصرف آنها شامل موارد زیر هستند:

۱-   گریس های پایه لیتیم

۲-   گریس های پایه کلسیم

۳-   گریس های پایه سدیم

البته انواع ویژه از گریس ها نیز می توانند با پایه های صابونی از ترکیب مواد فوق مانند لیتیم/کلسیم و … تولید شوند.

حال ببینیم از نظر کاربردی این گریس ها چه تفاوتی با هم دارند.

در گریس ها دو خاصیت پایداری حرارتی و پایداری در برابر آب از اهمیت ویژه ای برخودار هستند. در واقع نوع صابون پایه ای که در گریس استفاده می شود ، می تواند بر دو خاصیت بالا تاثیرگذار باشد. از اینرو می توان این خواص را در گریس های مختلف بصورت زیر مقایسه نمود.

 

پایداری حرارتی:

 

گریس پایه لیتیم> گریس پایه سدیم> گریس پایه کلسیم

 

پایداری در برابر آب:

 

گریس پایه کلسیم> گریس پایه لیتیم>گریس پایه سدیم

 

همانطور که در بالا دیده می شود گریس های با پایه لیتیم پایداری حرارتی بسیار خوبی دارند، همچنین دارای پایداری در برابر آب نسبتا مناسبی نیز هستند. این ویژگی در این نوع گریس ها باعث می شود که در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند . به این نوع گریس ها ، گریس چند منظوره یا Multi purpose گفته می شود. لازم به ذکر است این گریس ها به خاطر پایداری حرارتی خوبشان به گریس نسوز معروف هستند. همچنین با توجه به کاربرد بسیار وسیع این گریس ها در چرخ خودروها و ماشین آلات سنگین به نام گریس چرخ نیز شناخته می شوند. این نوع گریس با وجود گرانتر بود نسبت به دو دسته دیگر، به دلیل تنوع بالای کاربرد ، پرمصرف ترین نوع گریس صنعت هست.

گریس های پایه کلسیم به دلیل پایداری بسیارخوبشان در برابر آب به گریس شاسی یا گریس ضد آب معروف شده اند. البته فراموش نشود که منظور از ضد آب ، توانایی کار کرد در زیر آب نیست و فقط نشان دهنده پایداری مناسبشان در برابر شستشو با آب است.

حال که با دو دسته اصلی گریس ها آشنا شدیم بهتر است که به نکاتی در مورد مصرف آنها توجه کنیم:

۱-   در صورتی که در انبار ، روغن از گریس جدا شود نباید از آن استفاده کرد

نکته: با هم زدن نمی توان روغن جدا شده را به ساختار گریس بازگرداند.

۲- در صورت در دسترس نبودن گریس های با درجه NLGIپایین (روانتر) نمی توان با اضافه کردن روغن درجه NLGI آن را پایین آورد.

۳-   استفاده از گریس های نسوز بجای ضد آب و بالعکس توصیه نمی شود.

۴-   استفاده از گریس های شل تر یا سفت تر از آنچه در دستگاه مورد نیاز است توصیه نمی گردد.

۵- از گریس به اندازه مورد نیاز در دستگاه استفاده کنید و از استفاده کمتر یا بیشتر از حد مجاز اجتناب نمایید.

۶-   هنگام گریس کاری گریس قبلی را بطور کامل از محل روانکاری خارج کنید.
مشاهده وبلاگ

با گریس بیشتر آشنا شویم